20 gündür #Meksika’dayız. Sonunda dağların olduğu bölge olan #Puebla’ya geldik. Bu bölge yakınında Meksika’nın en yüksek üç dağı bulunuyor. #Citlaltepetl (Pico Orizaba-5.636 m), #Popocatepetl (5.426 m), #Iztaccihuatl (5.230 m). Güney Amerika gezimiz boyunca gittiğimiz ülkelerde dağa da tırmanmak istediğimizden bu bölgeye gelince araştırmaya başladık. Evinde misafir olarak kaldığımız Luis turizm işleriyle uğraşıyor ve dağlara da meraklı. Ondan dağlar hakkında bilgi aldık. Zaten ikinci yüksek dağ olan #Popocatepetl halen aktif bir yanardağ olduğu için çıkış yasakmış. Geriye iki seçenek kalıyordu. Luis, hafta sonu 2 günlüğüne gidersek bizimle gelebileceğini ve evdeki fazla malzemelerini de bize ödünç verebileceğini söyledi. Böylelikle her şey daha da kolay olacaktı. Ayrıca havalar son birkaç gündür kötü gidiyordu ancak hafta sonu iki gün açık gösteriyordu. Pico Orizaba’ya iki günlüğüne çıkmak hem irtifa hem de dağa ulaşım zorluğu sebebiyle zor olacaktı. Biz de rotamızı daha yakın olan #Izztaccihuatl’a çevirdik. Luis’’in durumu net değildi ve Cuma akşamı “Tamam yarın gidiyoruz!” deyince apar topar çantalarımızı tırmanış için hazırladık. Luis bir de bizi götürüp getirecek araç ayarlamıştı. Yoksa 4 ayrı minibüs değiştirilerek gidilebiliyor.
Meksika’daki sömürge öncesi döneme ait yerlerin isimlerini söylemek, hatırlamak ve yazmak çok çok zor. #Izztaccihuatl da bunlardan biri. Uzaktan şekli uyuyan bir kadına benzediği ve zamanında tepesi buzullarla kaplı olduğu için eski #Nahuatl (Günümüzde halen 1.5-2 milyon kişi bu dili konuşuyormuş) dilinde “Beyaz Kadın” anlamına gelen #Iztaccihuatl adı verilmiş. Hemen karşısındaki “Tüten Dağ” #Popocatepetl ile de kavuşamayan iki aşığı konu alan sonu hüzünlü bir efsanesi de var.
Soldan sağa, vadi ve yükseltilere isimler verilmiş;
La Cabellera: Saç La Cabeza: Kafa La Oreja: Kulak El Cuello: Boyun El Pecho: Göğüs La Barriga: Bel Las Rodillas: Diz
31 Mart Cumartesi:
Sabah Luis’in ayarladığı araç 10’da bizi almaya geldi. Dağ için kaz tüyü ve dağ botu dahil tüm giyim eşyalarımızı yanımızda taşıyorduk. Sadece kamp ve teknik malzemelerimiz yoktu. Luis bize krampon, uyku tulumu, mat, baton verdi. Kazmaları da kiralayacaktık. Araç önce #Cholula tarafında güzel asfalt yollardan devam etti ancak sonra kötüleşen toprak yollara girdik orman içinden giden. Araç binek araç olduğundan bazı yerlerde saplandık. İte kaka kurtardık aracı birkaç kere. İlginç bir coğrafya. Neredeyse 4000 mt lere kadar çam ağaçları var. Şoförümüz yolda biraz basınca Paso de Cortes’deki Milli Park girişine 2 saatte geldik. Milli Park giriş ücreti 3 kişi için 2 günlük toplam 207 peso. Hava bir anda serinledi. Zaten gün boyunca hava kapalıydı ve ara ara da yağmur yağıyordu. Milli Park giriş ve kayıt işlemlerimizi tamamladıktan sonra yine araçla bir yarım saat daha gidip yürüyüşe başlayacağımız 3.950 m’deki La Joya bölgesine geldik. Buradan kazmalarımızı kiraladık. 2 tanesine toplam 300 peso ödedik. Saat 14.00 olmuştu vakit kaybetmeden yürüyüşe başladık. Aşağılarda yağan yağmur burada kara dönmüştü. Epey serindi hava. Yukarıdan bir sürü insan geliyordu. Genelde yürüyüşe ya da gezmeye gelmiş tipler. Dağdan gelenler ise az da olsa vardı. Bazıları fırtına yüzünden geri dönmüş, zirve yapamamış. Hatta bir grup zirveye 50 metre kala dönmüş. Biz de hava daha kötü olmaz inşallah diye dua ederek yükseldik. Yol, kamp yüküyle yürümek için biraz uzunca.
Dağda su da yok bu nedenle yanımıza bolca su aldık. Çantalarımızdaki suların da ağırlığıyla yavaş yavaş yükseliyoruz. Bu arada 4.000 metreleri geçiyoruz. 1 senedir dağa gitmedik, aklimatizasyon'umuz yok ve bir anda 4.000 metrelerden ağır yükle yürümeye başladık. Bir yandan havanın açıp açmayacağı, bir yandan da yüksekliğin problem yaratıp yaratmayacağı endişeleriyle kamp alanına doğru beklediğimizden iyi bir tempoyla yürüdük.
Yol boyunca 4 tane kapıdan (geçit) geçiliyor. Buralara dağda ölenlerin anısına haçlar dikmişler ve üstlerinde de isimler yazıyor. Yol hep yükseldi. Bazı yerleri oldukça dikleşiyordu. Dağ evine ulaştığımızda saat 5 gibiydi. İyi bir tempoyla gelmiştik. İrtifa da henüz bir dert açmamıştı başımıza. Dağ evinin yüksekliği 4.700 metre. Bir günde 2.700 metre irtifa almıştık.
Dağ evi küçük ancak kullanışlı. 3 lü ranza sistemi ve ortada küçük bir mutfak bölümü var. İçinde bir sürü insan vardı. Biraz üşümüştük içerisi oldukça sıcaktı, çadırı kurmadan burada biraz ısındık. Dağ evinde mi kalsak diye düşündük ilk önce Luis’in yazlık çadırını görünce :)
Fırtına çıkarsa mümkün değil bu çadırın dayanması. Aynı zamanda tulumlar da yazlıktı. Biraz üşüdük gece ama neyse ki kaz tüyü montlarımız imdada yetişti. Bir de bu seyahate çıkarken iç tulum almıştık. Hem daha sıcak tutması hem de hijyen sağladığı için oldukça faydalı bir malzeme. Çok konforlu olmasa da bir şekilde sabahı ettik. Bu arada gece boyunca gümbür gümbür pompa patlaması gibi sesler duyduk. Önce gök gürlüyor sansak da gece hava açmıştı. Daha sonra karşı komşumuz #Popocatepetl Dağı’ını duman püskürtme sesleri olduğunu anladık. Bu dağ aktif bir yanardağ. Ne zaman olacağı bilinmese de her an tekrar patlayabilirmiş.
1 Nisan Pazar:
Bu gece saatler ileri alınmış. Yeni saate göre 3, eskisine göre 2 de kalktık. Giyinip dağ evinin içinde bir şeyler atıştırdık. Gece hava tamamen açmıştı. Muhteşem bir gökyüzü ve dolunay altında yürüyüşe başladık 4 gibi. Önce dik bir patika ile başlıyor yol. Sonra biraz Mont_Blanc grand kulvarı andıran 150-200 metrelik kaya etapları açılıyor. Kayaların üzerine kar yağdığı ve bazı yerler buz tuttuğu için bu kısımlar biraz uğraştırıcı ve tedirgin edici oldu. III, III+ derece vardı bazı bölümler. Kaya etabı bittikten sonra bir tepenin tam üstüne çıkıyor rota.
Sonra buradan alçalıp başka bir tepeye, oradan alçalıp tekrar başka bir tepeye çıkmak gerekiyor. Dağda en sinir bozucu durumlardan biri devamlı irtifa kaybedip tekrar çıkmak ve zirveye yaklaştık zannederken arkada tekrar yeni bir tepeyle karşılaşmak. Bu şekilde 4 farklı tepe aşarak saat 9 gibi yalancı zirveye ulaştık.
Burası da esas zirve değildi. Luis burasının da zirve sayıldığını kimsenin gerçek zirveye gitmediğini söyledi. Biz buraya kadar gelmişken gitmek istedik. Bunun için tekrar bir 100 metre alçalıp, büyük bir buzul platosunu aşıp yeniden tırmanmak gerekiyor. 15-20 dk sonra da esas zirveye ulaşmıştık. Yol boyunca rota oldukça değişkendi. İlk etaplarda kaya sonra, kum, çarşak, sonra tekrar kaya ve boşluklu yan geçişler, sonra buzul, buzul çatlakları v.s.… Zirvesinde is buzul yok bu dağın. Yıllar önce erimiş maalesef.
Rota biraz yorucu idi. Bunda bu irtifaya tam aklimatize olmadan çok hızlı bir şekilde çıkmamızın, uzun süredir dağa gitmememizin de etkisi vardı sanırım. Tüm bunlara rağmen bir şekilde zirveye ulaşmayı başarmıştık.
Dönüşte yine in çık tüm tepeleri tekrar aştık. Yan geçişler, kılçıklar, rüzgar, bir de tam tepemize yükselen yakıcı güneş derken 1 civarında dağ evinde idik. Sabah ilk çıktığımız kaya etaplarını geri geri inerken nasıl çıkmışız buraları gece gece diye de düşünmeden edemedik. Burada inişte ip açmak mantıklı olabilir. Biraz dinlenip üstümüzü değiştirdik. Çantaları ve çadırı toplayıp inişe geçtik 2 gibi. 4 te aşağıya indik. Yorgunluk ve sıcağın da etkisiyle dönüş yolu bitmek bilmedi. Tüm tırmanışın en sevimsiz bölümü bu kampı toplayıp aşağı inmesi kısmı kesinlikle.
Öyle böyle derken Meksika’da bizim Ağrı’dan 100 m daha yüksek bir dağa çıkmıştık. Bir başka dev gölge, bir başka muhteşem gün doğumu daha… Anı defterimizi süsleyecek muhteşem iki gün…
Güncelleme: Bizde yanardağ patlatma gibi bir garabet varmış haberimiz yokmuş :) Acatenango'dan sonra Popocatepetl da bizden sonra patladı. Neyse ki bu hafif atlatıldı. :(
Izztaccihuatl Dağı'na İlişkin Kısa Notlar;
Izztaccihuatl nerede?
Izztaccihuatl, Meksika'nın Meksiko City şehri ile Puebla şehri arasında yer alan sönmüş bir volkandır. Puebla'ya 60, Mexico City'ye 90 km uzaklıktadır.
Birçok kişi gibi bizim de çıktığımız standart rota, La Joya'dan başlayan La Arista del Sol (Güneş Sırtı) rotasıydı. Bu rota en sağdan, ayak kısmından başlıyor, sonra diz, bel kısmı aşılıyor ve zirvenin bulunduğu göğüs kısmına ulaşılıyor.
Soldan sağa, vadi ve yükseltilere isimler verilmiş;
La Cabellera: Saç La Cabeza: Kafa La Oreja: Kulak El Cuello: Boyun El Pecho: Göğüs La Barriga: Bel Las Rodillas: Diz
Ne zaman çıkılmalı?
Iztaccihuatl yılın her döneminde çıkılabilen bir dağdır. Fakat dağın en ideal zamanı yağışın ve karın az olduğu, havaların daha soğuk fakat açık olduğu Aralık-Mart dönemidir. Bu dönem Meksika'da kuru sezondur. Nisan-Mayıs ayları yağışın en fazla olduğu ıslak sezondur ve bu sezonda dağda çok fazla kar olur ve havalar da bir o kadar dengesizdir. Bu dönemde tırmanılması tavsiye edilmez.
Iztacchuatl zor bir dağ mı?
Öncelikle adının çok zor olduğunu söyleyelim. Okuması da yazması da ayrı problem. :) Diğer taraftan dağlarıda zorluk kavramı tabii ki çok değişken ve görecelidir. Örneğin çok zorlu zirvelerin bulunduğu And Dağları'ndaki Nevado Pisco zirvesi, etraftaki diğer dağlara göre kıyaslandığında "kolay" diye bilinen bir dağdır. Ya da Island Peak, etrafında Everest, Lhotse, Nuptse, Ama Dablam gibi dağlar bulunması sebebiyle "trekking zirvesi" adını alır fakat hiç de öyle olmadığını yazılarımızı okuyarak anlayabilirsiniz. Bu nedenle zorluk kavramını ancak kıyasla ifade etmek mümkündür.
Izztacchuatl Dağı'nın klasik rotadan tırmanışının teknik bir zorluğu yok fakat uzun sayılabilecek ve fiziksel dayanıklılık ve iyi bir aklimatizasyon isteyen bir rota.
Biz, Meksika'ya gelmeden önce bu dağın adını bile duymamıştık. Adını duysak da unuturduk muhtemelen. :) Hakkında da bir şey bilmiyorduk. Aslında Meksika'nın en yüksek dağı olması sebebiyle hep Pico Orizaba Dağı'na çıkarız diye hedeflemiştik. Luis ile tanışmamız bizi bu dağa çıkmaya yönlendirdi. Dağ, beklediğimizden zordu aslında ama pişman da olmadık doğrusu. Luis'in söylediğine göre Izztaccihuatl Dağı Pico Orizaba'dan çok daha zormuş.
Ayrıca 5.000 metreyi aşan yüksekliği ile yüksek irtifa etkilerinin hissedildiği bir dağ. Yüksek İrtifa etkileri ve yüksekliğe uyum için yazımızı buradan tıklayarak okuyabilirsiniz. Hele bizim gibi çok hızlı yükselecekseniz iyi bir aklimatizasyonunuzun olması şart.
Rehber şart mı?
Rehber şart değil, hatta gerek de yok. Fakat bazı noktalarda, özellikle ilk etapta eliniz hep kayada yükseliyorsunuz. Birkaç sakat yan geçiş de yaptık. Buralarda insan yoksa rotayı kaybedebilirsiniz. Kaybederseniz çok tehlikeli ve uçurum yerlere doğru inebilirsiniz. Rehbersiz gidecekseniz, mutlaka rotayı iyi inceleyin ve öğrenin.
Hangi teknik malzemeler gerekli?
Yürüyerek çıkılan bir dağ ve genel olarak geniş buzullara sahip değil. Fakat birkaç noktada kar-buz geçişi yapılıyor. Bu bölümler kısa da olsa, krampon takmak gerekli. Onun dışında, ip, emniyet kemeri gibi başka teknik malzemeye gerek yok. Dağ beklediğimizden soğuktu. Kaz tüyü montlarımız ve kalın pantolonlarımızla çıktık.
Tabii bizim gibi çadırda kalacaksanız, çadır, mat, uyku tulumu ile diğer kamp malzemelerinizin yanınızda olması gerekli.
Buz kazması
Krampon
Emniyet Kemeri
Kask
İyi yalıtımlı bir dağ botu, krampona uyumlu
Comments